Browser ellende

Helaas heb ik wederom moeten constateren dat er veel verschil zit in het tonen van de pagina's door de verschillende browsers.
Hiervoor mijn excuses. Ik zal kijken wat er eventueel aan te doen is met mijn beperkte HTML en browser kennis.

Tom Smit
www.natuurlijkwild.nl

Dagje Hoge Veluwe

Eindelijk weer eens tijd gehad om echt op pad te gaan, anders dan het uurtje of half uurtje na het werk en voor het donker wordt. Nadat ik eerst op woensdag de middag heb doorgebracht op de kunstijsbaan van Biddinghuizen om een poging te wagen om een rondje daar te kunnen schaatsen en eventueel een foto te kunnen maken van de schaatstocht door de wuivende rietlanden (viel wel een beetje tegen dat wuivende riet, maar ja dat kan ook bijna niet anders) en daar mijn doel te bereiken om het rondje te voltooien (viel heel erg mee en zijn uiteindelijk 6 rondjes geworden, dankzij de mensen daar die gelukkig ook een beetje in mijn tempo schaatsten en ik me dus aan op kon trekken) ben ik donderdag weer eens de Hoge Veluwe op geweest. Heb wel een jaarkaart hiervoor maar was al een tijd niet meer geweest. Ook mede door de steeds vroeger invallende duisternis.

Van deze paddenstoelen meerdere kringen gezien.
Variërend tot zo'n 10 meter doorsnee.
De grootste paddenstoel in een kring was zo'n 25 cm.

Goed, naar de Hoge Veluwe dus en mijn doel was eigenlijk me eens bezig te gaan houden met de mieren aldaar in de hoop dat ze nu wat minder fanatiek zouden zijn dan bij hogere temperaturen. Het ging echter al fout bij het park inrijden alwaar ik veel verschillende paddenstoelen langs de kant van de weg zag staan. Dus auto langs de kant en eruit om eens aan de slag te gaan met paddenstoelen. Had tenslotte de paddenstoelendag van de fotoclub Natuurfocus door omstandigheden moeten missen. Als je eenmaal een paddenstoel gezien hebt, dan is het einde zoek en zie je er steeds meer en steeds meer verschillende in allerlei kleuren en maten op allerlei plekken. De meest (voor mij althans) aparte plek was die op een boom op zo'n meter zes hoogte waar een paar kleine steelpaddenstoeltjes zich genesteld hadden op het plateau van een afgezaagde tak aan de boom. Natuurlijk ook vele zo in de grond maar ook op oude boomstronken en stammen en afgewaaide takken. En als je eenmaal zo bezig bent blijf je bezig.

Omgezaagde boom met heel veel kleine
zwammetjes aan de randenUiteindelijk toch maar verder gereden, maar ja niet veel verder kwam ik de volgende paddenstoelen alweer tegen, een heksenkring van paddenstoelen waarvan ik de naam niet weet (zoals bij de meeste paddenstoelen overigens, dus als iemand ergens een naam van weet dan hoor ik het graag). Na een ruim uur toch maar weer eens verder gegaan, ik was ondertussen al bij de splitsing met de Wildbaan terecht gekomen en ben die ingeslagen om eens te kijken of er misschien nog wat wild te zien was. Dat viel echter tegen en viel mijn oog wederom op paddenstoelen en schimmels.

Deze keer op een dode berk die speciaal voor dat doel was blijven staan (daarnaast ook voor insecten en andere kriebelbeestjes die dat nodig hebben. Ook laat men hier wel dode omgezaagde of omgevallen bomen voor liggen zodat de beestjes hierin kunnen schuilen, wonen of hun eieren er kwijt kunnen). Naast een tonderzwam zaten er ook allerlei kleine oranjekleurige schimmels op. Ook hier geen idee welke soort het is. En dat ook het leven van een tonderzwam eindig is, zag ik op de volgende berkenstam waar een vrijwel uitgeholde en verteerde tonderzwam zat.

Dode Tonderzwam
Uiteindelijk maar weer verder gereden en richting het bosje van Staf om daar te kijken of er wat wild te zien was. Maar wederom kwam ik niet verder dan de afslag in dit geval waar het ook al weer wemelde van de paddenstoelen aan beide kanten van de weg. Hier stonden veel geweizwammetjes en ook verschillende soorten mossen waaronder korstmossen.
Korstmos op tak

Ook kwam ik daar een paar kleine paddenstoeltjes tegen welke stonden te schuilen onder een boomstronk en welke ik pas zag nadat ik op mijn knieën om de stam heen gekropen was om een andere paddenstoel te fotograferen. Het grappige aan dat kleine groepje paddenstoelen was alsof er een soort lichtgevende rand omheen zat. Apart gezicht.

Ook hier hoefde ik niet veel verder te lopen/kruipen om steeds meer paddenstoelen te ontdekken.

Na verloop van tijd was ik dermate verkleumd en was mijn broek zo drijfnat van het op mijn knieën zitten dat ik eerst maar besloot om even iets warmer te gaan worden in de Koperen Kop. Wist van een vorige keer dat het daar redelijk warm was en eventueel bij een open haard mijn kleren wat zouden kunnen opdrogen. Zo gezegd zo gedaan. Spullen in de auto en op naar de Koperen Kop.

Geweizwammetjes

Spullen bij de open haard neergezet en zelf even wat te eten gaan halen, bakkie warme snert met een broodje. Ben normaal niet zo'n open haard figuur maar het was er warm, eigenlijk te warm want nadat ik de snert en het broodje op had ben ik onderuitgezakt nog even een half uurtje blijven zitten waarbij de ogen moeite hadden om open te blijven. Heerlijk gezeten en gebabbeld met een aantal mensen die ook de Hoge Veluwe opgetrokken waren. Daaronder ook een dame die tot nu toe alleen op de fiets de Hoge Veluwe had bezocht en nu er achter kwam dat er veel meer plekken waren dan ze op de fiets ooit gezien had. Soms heeft een auto ook zijn voordelen.

Soort Slijmzwam

Ondertussen ook even nagedacht hoe verder de dag in te vullen voor zover er nog tijd was. Was ondertussen al wel rond drieën geworden. Uiteindelijk besloten om toch nog even naar de mieren te rijden en dan op huis aan te gaan.

Bij de mierenhoop aangekomen bleken alle mieren al vertrokken te zijn naar de warmere plekken en er was dus geen buitenactiviteit. Ben toen even om de mierenhoop heen gaan kijken en kwam uiteraard ook daar paddenstoelen tegen maar ook bekertjesmos wat al rood begon te kleuren. Vind dat nog steeds een van de meest mooie mossoorten om te zien en te fotograferen.

Er was op deze plek nog niet zoveel rood bekertjesmos, maar begreep later van iemand dat op andere plekken al veel meer rood bekertjesmos stond. Dat bewaar ik dus voor een volgende keer. Na zo'n uurtje bij de mierenhoop te zijn rondgestruind heb ik de spullen ingepakt en ben op weg naar huis gegaan voor droge kleren. Kortom weer een heerlijke dag doorgebracht in de buitenlucht en genoten van al het moois wat de natuur te bieden heeft op meerdere vlakken.

Alle lezers wens ik vanaf deze plek hele fijne feestdagen en een gelukkig en voorspoedig 2012.

Met vriendelijke groeten,
Tom Smit
www.natuurlijkwild.nl

Hieronder nog een aantal foto's van deze dag op de Hoge Veluwe.

Geweizwammetjes

Roestbruine Kogelzwam

Het Harderbroek

Gisteren weer even op pad geweest voor mezelf om foto's te maken. Was eerst van plan om de Veluwe op te gaan maar heb de plannen toch gewijzigd en ben over het randje van de Veluwe heen geduikeld en de polder in gegaan. Niet zo heel ver overigens, maar naar een klein gebiedje waar ik vele malen hard langs ben gereden op weg naar mijn werk of naar huis. Zo af en toe zag ik wel eens een auto staan op het kleine parkeerplaatsje aldaar, maar was er nog nooit geweest. En dat was jammer blijkt nu.

Ondanks dat het Harderbroek niet zo giga groot is, is het volgens mij wel een leuk gebiedje om eens vaker rond te struinen. Veel mogelijkheden tot rondstruinen is er overigens niet echt en bij dat struinen wordt je geadviseerd laarzen aan te trekken. Kun je inderdaad beter wel doen. De wandelroute heet dan ook niet voor niets het "Laarzenpad". Dit laarzenpad leid je dan na zo'n 1,5 kilometers bij een uitzichtpunt waar je het uitzicht hebt over wat plassen en sloten met riet ertussen. Hieraan dankt het gebied dan ook de naam "broek" wat uit vroeger tijden moeras betekende. Ook om het gebied heen gereden en in meerdere opzichten genoten van wat er te zien was.

Eerst maar eens op de kaart gekeken hoe de omgeving er uit zag en waar je wel en niet mocht komen. Met een 10 minuten ben je om het gebied heen gereden met de auto. En had ik al veel moois gezien. Bij een bepaald punt op de dijk zag ik wel 15 grote zilverreigers. Mooi gezicht al die beesten langs de kant in de sloot.

Helaas zat het er niet in dat ze even wilden poseren, dus alleen wat vluchtfoto's kunnen maken.

Een eindje verderop waren twee buizerds aan het "stoeien" om de beste uitzichtsplek. Deze nog wel even mee kunnen pikken in een plaatje en daarna weer verder gereden.

Na daar nog even van alles het fraais genoten te hebben, en niet allen de reigers, weer verder gereden naar de plek die ik al vele malen gepasseerd was en wat mijn bestemming was voor nu. Die was snel gevonden. Auto neergezet en rugtas met spullen mee. Doordat de bewolking al wat begon op te trekken werd het een mooi licht en de mist slierten begonnen ook al mooi te komen.

Eerst de weg moeten zoeken en blijkt achteraf dat ik die totaal gemist heb. Uiteindelijk toch wel weer op het rechte pad terecht gekomen. Eenmaal op het rechte pad kwamen er ook nog verschillende vogels overvliegen, zoals een groep kleine zwanen en aalscholvers. Aan het einde toch bij het uitkijkpunt beland. Zoals gezegd hier een fraai uitzicht over de plassen ed, waarbij ik me voor kan stellen dat het hier in voorjaar en zomer toch ook een heel mooi uitzicht moet gaan bieden op allerlei watervogels.

Men is er op dit moment bezig met plan "Roerdomp" voor een plekkie voor dit fraaie beest en wie weet komt die nog wel een keer poseren voor me. Op het uitkijkpunt ook nog even genoten van de zonsondergang door de mist en de opkomende bewolking, wat een kleuren. Op de weg terug naar de auto ook nog even bewonderend gekeken naar de kleuren veroorzaakt door de zon tegen de wolken aan met de steeds meer opkomende en dichter wordende mist, die in grote slierten over het landschap heen zwierde. Echte "Witte Wieven" dus. Bijgaand nog een paar sfeerimpressies van de mist en het fraaie licht wat er was.

O ja, ook nog een paar vreemde vogels gezien, de ene haalde allerlei capriolen uit en de ander is volgens mij het vliegtuig welke Martin Schroder gebruikte als eerste vliegtuig voor zijn later zo grote imperium "MartinAir" genaamd. Deze maakte blijkbaar een rondvlucht of zo vanaf Lelystad Airport om daarna weer onderdeel uit te gaan maken van de collectie van het Aviodrome aldaar.

Voor de vliegtuigkenners onder ons, het kenteken is PH-DDZ. Zeker geen onbekende. Het is een DC-3 die is aangeschaft door de Dutch Dakota Association en in de originele outfit van Martin's Air Charter is gestoken.

Tom Smit
www.natuurlijkwild.nl

In het spoor van ....... De Bever (2)

Ook vandaag weer eens op zoek geweest naar de bever en beversporen. Maar wat een dag, deze 2e november 2011. Toen ik de polder inreed had ik nog zo iets van dit wordt helemaal niets, donkere wolken, regendruppels op de autoramen, maar wat zou ik aangenaam verrast worden door het weer.

Toen ik op de parkeerplaats aan kwam leek het er op dat er een beetje zon begon door te komen en warempel nog geen twee minuten later toen ik net op pad was leek het er op dat het definitief zonnig begon te worden. De eerste teken hiervan was een hele verse dagpauwoog, en dat begin november. Kan me niet herinneren dit ooit meegemaakt te hebben. 17 graden, zwetend over het bospad en dat in november met alleen een T-shirt aan. Kan het nog gekker (vast wel, maar voorlopig is het zo wel goed).

Eigenlijk was ik ook min of meer op zoek naar paddenstoelen, maar de grote groep inktzwammen was totaal van de aardbodem verdwenen. Ook alle andere paddenstoelen leken op dat stuk verdwenen te zijn, of ik heb gewoon niet goed gekeken.

Bij het water aangekomen zag ik dat er het een en ander veranderd was, al het riet was namelijk gemaaid. Aan de ene kant wel handig voor het uitzicht, maar aan de andere kant liep ik nu zelf wel aardig in het zicht. Nog geen tien meter verder op zag ik uit het riet allemaal golfjes komen en niet eenmalig van een vis of zo, nee echt steeds achter elkaar door. Daar was dus e.e.a beest bezig. Voorzichtig iets verder gelopen in de hoop een glimp op te kunnen vangen van wat die golfjes veroorzaakte. Inderdaad meer dan een glimp werd het ook niet, het was iets groots en bruin, maar of het ook echt een bever is geweest kon ik niet zien. Had net de bril afgezet om de verrekijker er bij te pakken toen het weg was. Zou best zo'n grote rat geweest kunnen zijn.

Wel overal omgeknaagde bomen (vers en oud)en door het gemaaide riet waren ook de glijbanen en sleephellingen goed te zien. Was wel een mooi gezicht.
Ook onderweg vele sleephellingen en glijbanen gezien.
Een eindje verderop kwam ik zowaar al weer een vlinder tegen, ditmaal een zwaargehavend geaderd witje. Ook deze was helaas niet geduldig genoeg om even een foto af te wachten. Dat was onderstaand jongen wel. Deze ging eens lekker in het zonnetje zitten genieten. Van deze en ook juffers heb ik er velen gezien vandaag.

Even later kwam ik nog iets aparts tegen, namelijk een slijmzwammen soort. Geen idee welk merk en type het verder is. Het was slechts een paar mm dik en ik zou er waarschijnlijk ook gewoon aan voorbij gelopen zijn als ik niet naar de libel had gekeken die langsvloog.

Op onderstaande foto is een beverwissel die een landbouwpad kruiste om van het ene water naar het andere water te gaan.

Aangezien het een grote dikke modderbrei was waren er ook nog wel wat sporen te zien, waarvan ik vermoed dat het beversporen zijn.

Ben er nog niet zeker van omdat ik nog niet echt referenties op internet heb gevonden als vergelijk. Ik plaats ze hier toch maar in de hoop dat iemand er wat over kan zeggen.
Deze afdruk was zeer duidelijk zichtbaar, maar of het ook echt een bever is betwijfel ik eigenlijk. Dus wie het weet mag het zeggen.

Ook deze vreemde afdruk kwam ik tegen bij de beverwissel. Lijkt wel een kleine voet met maar drie tenen. Uiteraard zijn de sporen ook mogelijk misvormd door het landbouwverkeer wat er na die tijd gereden heeft.

Dit soort sporen kwam ik echt tussen de twee kanten van het landbouwpad tegen. Dit zijn dus zeer waarschijnlijk wel beversporen. Door de diepe groeven veroorzaakt door de landbouwvooertuigen en de zeer drasse ondergrond kostte het de bevers enige moeite om over te steken, gezien de uitglijsporen en de nagels.

In het eerst deel van de bervweblog, had ik het over zoetwatermosselen of zwanenmosselen. Ook deze keer kwam ik er hier velen van tegen. Bijgaand eentje die al leeg was. Heb echter geen idee of dit nu het werk van de bevers is of niet. Denk zelf eigenlijk van niet omdat bevers volgens mij alleen plantaardig voedsel eten.

Als laatste kwam ik ook nog een gat in de grond tegen. Wat is daar nu bijzonder aan. Het lijkt er op dat dit een ingang zou kunnen zijn van een burcht. Alhoewel ik altijd begrepen had dat die onder water waren. Over een lengte van zo'n 80 cm liep het als een soort glijbaantje waarna het zo'n 30 cm vrijwel loodrecht naar beneden liep en het water in ging. Of eigenlijk de gang stond min of meer onder water. Het was duidelijk dat er wel eens iest gelopen had, het gras was plat en liep richting het gat in de grond. Lijkt dus ook wel weer zo'n glijbaan. Helaas geen zaklamp bij me om eens verder in het gat te kijken, dat doe ik een volgende keer.

Helaas moest ik na het ontdekken van dit gat plotseling weg zodat de tijd ontbrak om verder te zoeken, maar dat bewaren we dan voor een volgende keer. Al met al vond ik het toch weer een geslaagde middag, met weer een hoop nieuw dingen en dan vergeet ik nog de zilverreiger die ik de schrik van zijn leven bezorgde en welke dus luid schreeuwend er van door ging. Sorry old boy.

Tom Smit
www.natuurlijkwild.nl

Paddenstoelentijd

De afgelopen tijd veel rond gezworven door allerlei delen van Nederland, met name Flevoland en de Veluwe. Daar waar de meeste mensen lekker rustig aan (bijna) alles voor bij wandelen, fietsen of rijden duik ik meestal even van het pad af om te kijken of er nog wat staat. Soms moet het toeval je een handje helpen en soms zie ik ze vanzelf. Paddenstoelen en wel in allerlei soorten en maten en vooral ook kleuren. Van de gele zwavelhoedjes tot de dieprode rodekool- of amethistzwam tot de bijna doorzichtige en zeer fragiele suikermycena's. Het viel me al wel op dat er vroeg dit jaar een redelijke sortering aan paddenstoelen was. Nat en warm weer blijken de ideale omstandigheden voor de paddenstoelen.

Vaak als ik ergens een paddenstoel zie en ik ga er naar toe dan heb ik binnen een paar minuten geen enkel oog meer van de omgeving en ben ik aan het frutselen op een vierkante meter, omdat ik dan steeds meer zie op dat plekje waar ik dan zit. Vaak zie ik dan ook steeds meer zoals dit slakje welke de paddestoelem als een soort parasol lijkt te gebruiken. Zeker geen zonaanbidder, want de zon scheen zowaar heel eventjes die middag in het Reve Abbertbos (Fl). :)

De meest fraaie combinaties en locaties worden gebruikt door de paddenstoelen, op de grond, in de boom, op een oude verrottende boomstronk of zelfs onder de bast hiervan. Soms alleen, soms in een klein groepje en soms ook met honderden op een boomstronk en er omheen zover je kunt zien zoals op de tweede foto in de serie hieronder.

Bijgaand een aantal foto's van paddenstoelen die ik de afgelopen weken voor de lens heb gekregen.

Tom Smit
www.natuurlijkwild.nl

In het spoor van ....... De Bever

De afgelopen tijd een aantal uren besteed aan een tip over een beverburcht in Flevoland. De eerste keer dat ik er heen ging plensde het van de regen en aangezien het niet direct aan een verharde weg was kwam het water zowel van boven als van
onder. Had gelukkig al wel oude kleren aan gedaan en droge kleren in de auto gelegd.

Onderweg naar de beverplek toe kwam ik nog wel een stel Inktzwammen tegen die er om vroegen om toch maar op de foto gezet te worden. Kon het niet laten dus. Bijgaand een van een paar zwammen op hun retour.

Na een kleine 15 minuten op de plek aangekomen waar de bever gezien zou zijn, althans waar de burcht zou moeten zijn. Na zo'n 15 minuten door de struiken en tussen bomen door geploeterd te zijn kwam de burcht eindelijk in zicht. Nou ja, in zicht.

Tussen het gebladerte en de brandnetels door was een burcht te zien. Voorzichtig naderbij geslopen en rond om me heen waren de knaagsporen van de bever zichtbaar. Op het eerste gezicht niet direct verse knaagsporen. Een omgeknaagd jong boompje. Een grote boom waar de bast vanaf geknaagd was en wat houtsnippers op de grond. Een beetje dichter bij de burcht gekomen vond ik ook schelpen, lege schelpen, van een zoetwatermossel, vermoedelijk de zwanenmossel. Dat verbaasde me eigenlijk wel een beetje want ik dacht altijd dat bevers vegetarisch waren. Zal het binnenkort eens opzoeken of navragen.

Uiteraard waren er rond de burcht de benodigde glijbanen, alhoewel dat m.i. niet direct de juiste benaming is. Volgens mij zou hier de term sleephelling toepasselijker zijn. Volgens mij worden deze glijbanen met name gebruikt om de verzamelde takken naar de burcht te slepen en daar als versterking van het fort te dienen. Of als een lekker hapje. Ook nog even aan de andere kant van de burcht gekeken bij het om de burcht heen lopen kwam ik al wat meer verse sporen tegen, o.a. van deze nog redelijke jonge boom. Van deze boom waren ook al een aantal takken afgeknaagd en versleept. Door de brandnetels heen waren duidelijk de sporen en paadjes naar het water te zien waarover de takken versleept waren.

Onder aan dit artikel dan nog een foto van een hele dikke boom waaraan de bevers begonnen zijn. Je kunt de knaagsporen hier nog duidelijk zien die ze achter gelaten hebben met een grote oranjekleurige tanden. Deze oranje kleur schijnt een glazuurlaag te zijn. Dikke bomen schijnen ze met meerdere tegelijk te doen. Achter de dikke boom ligt ook nog een wat dunner boompje omgeknaagd en wel, maar dat is al wat langer geleden, te oordelen naar de verkleuring van de boom.
Aangezien het ook al schemerig begon te worden en ik ook nog weer een eind terug moest soppen en op voor mij redelijk onbekend terrein, besloten om maar terug te gaan, alhoewel bevers vaak rond deze tijd op pad gaan. Dit heb ik maar voor een volgende keer gelaten als het weer iets beter gaat zijn.

Ik ga hier zeker nog terugkomen om een vervolg op dit verhaal te kunnen maken en hopelijk ooit eens met foto's van bevers terug te komen, maar dat zal nog wel wat aan tijd gaan kosten. Dit is weer net zo spannend als mijn eerste ijsvogel of mijn eerste macrofoto.

Hopelijk tot een volgende keer,
Tom Smit
www.natuurlijkwild.nl