Bij de linker foto is de flits (handmatig ingesteld op 1/16 van de maximale flitskracht) gebruikt om tegen de felle zon in het onderwerp niet als alleen maar een silhouet te krijgen maar ook daar de kleur en details te kunnen zien. De kracht van de flits is afhankelijk van o.a. je afstand tot het onderwerp en is een kwestie van een beetje proberen. Ga je verderaf dan zul je meer flitskracht moeten gebruiken. Dichterbij dus minder. Ik begin meestal zelf met 1/8 van de flitskracht en ga van daaruit verder experimenteren. Omdat ik ook de zon en dergelijke er fatsoenlijk op wilde hebben heb ik de lichtmeting zo laten staan als bij het maken van een foto met een silhouet. Omdat de flits op handmatig staat heb ik dus zelf in de hand hoe het een en ander reageert. Hier dus geen ETTL bij de flits dus die wordt niet meegenomen in de bereiking door de camera die door het felle zonlicht dus een silhouet foto maakt. De flits voorkomt dit. De rechterfoto is in principe gemaakt met dezelfde techniek. Hier heb ik er alleen voor gezorgd dat de sluitertijd lang genoeg is om ook de achtergrond (hier de blauwe lucht met de witte wolken) er op te krijgen. Door ook hier weer gebruik te maken van een flitser kan ik mijn onderwerp met de flits bevriezen en de (wat) langere sluitertijd zorgt ervoor dat ik ook mijn achtergrond op de foto krijg. Is je sluitertijd te snel dan zal je achtergrond donker of helemaal zwart gaan worden. Ook dat kan op zich mooi zijn maar was hier niet de bedoeling.
Een andere onderwerp waarmee ik gespeeld heb in deze foto's is het standpunt. De beide foto's zijn van dezelfde juffer, is overigens een gewone pantserjuffer, maar met een ander standpunt waardoor je dus ook een andere achtergrond krijgt en dus een andere foto. De juffer en het grassprietje zijn niet verplaats, maar gewoon zelf om je onderwerp heen draaien. Op deze manier kun je dus op zoek gaan naar jou perfecte foto. Daarnaast ook nog een aantal gewone plaatjes geschoten. De eerste keer dat ik hier kwam was het mistig en vochtig en zaten alle spinnenwebben onder het dauw. Dan zie je pas goed hoeveel verschillende webben er zijn. Horizontale, verticale, nette, slordige, complete en hele kleine wegjes. Heb er zo maar een aantal op de foto gezet.
Hieronder zoals gebruikelijk nog een paar foto's als afsluiting.
Met vriendelijke groeten,
Tom Smit
kom zelf ook in wierdense veld maar meer op de borkeld
BeantwoordenVerwijderenHoi Dick,
VerwijderenKom ik ook wel eens, maar op een of andere manier kan ik daar nog niet helemaal mijn draai vinden. Misschien omdat ik nog de juiste plekjes nog niet ontdekt heb.