Met deze techniek van focusstacking heb je de mogelijkheid om een scherptediepte te bereiken die je anders niet zou kunnen bereiken. In het kort komt het er op neer dat je een serie foto's maakt van een bepaald onderwerp. Deze foto's maak je allemaal vanaf hetzelfde standpunt, met dit verschil dat elke foto het scherpstelpunt net een stukje verder (of dichterbij) heeft liggen. Met software is het dan mogelijk om uit elke foto het scherp deel te halen en dit samen te voegen tot een scherpe foto met een groot scherptediepte bereik. Vooral bij macro's kan dit hele mooie resultaten opleveren. Een van de voorbeelden hiervan is het boek welke Christphe Brochard geschreven heeft over larvenhuidjes van juffers en libellen (link naar een voorbeeldfoto)
Een van de eisen is natuurlijk wel dat er geen beweging in je onderwerp zit en deze steeds op dezelfde plaats blijft. Omdat ik een paar weken geleden ook mijn microscoop uit de kast gehaald had ben ik maar eens begonnen met de microscoop en de CamRanger. Ik dacht lekker makkelijk maar ik was even wat vergeten. Als de camera op de microscoop wordt aan gesloten zit er geen lens meer op en valt er voor de CamRanger dus ook niets aan te sturen. Jammer maar helaas dus. Heb het anders aangepakt. Heb elke keer handmatig de scherpte een stukje opgeschoven. Voordeel van de microscoop is dat er een fijnafstelling mogelijkheid op zit waarmee heel nauwkeurig kan worden scherpgesteld. De CamRanger wordt hier dus eigenlijk alleen maar als extra beeldscherm aan mijn camera gebruikt. Voordeel van de CamRanger is wel dat hij aangeeft middels "rode plekken" wat er scherp is. Dit vergemakkelijkt het leven wel t.o.v. het gebruik van de liveview achter op de camera. Dat schermpje is voor dit soort fotografie eigenlijk niet echt geschikt vind ik.
Ben begonnen met een miniem vliegje. Slechts een paar mm groot. De scherptediepte per foto is denk ik gelijk aan de dikte van een velletje papier. Van dit vliegje heb ik 30 foto's gemaakt. Deze 30 foto's heb ik middels software aan/op elkaar laten plakken. De software die hiervoor gebruikt kan worden zijn bijvoorbeeld Photoshop of Helicon Focus. Na dat alle 30 foto's gecombineerd zijn levert mijn software het onderstaande resultaat af. Qua foto is het niet echt fraai maar de mogelijkheden die dit bied zijn naar mijn mening vrijwel grenzeloos. Als vergelijk tevens een van de foto's uit de gehele serie om te zien wat een zo'n foto nu behelst.
Met het bovenstaande vliegje heeft de CamRanger niet zoveel moeite gehad. Hoefde er niet zoveel voor te doen. Mijn tweede poging was een Freesiaatje in een bijna vergaan bloemenboeket welke nog op tafel stond. Boven aan deze blog staat het eindresultaat van deze sessie. Eerst maar eens handmatig weer wat geprobeerd, kwam er al wel snel achter dat het hier niet zo makkelijk ging als bij de microscoop. Zodra je wilt scherpstellen loop je toch de kans dat de camera iets beweegt en je beeld dus net iets veranderd en daardoor minder geschikt voor focusstacking. Daarom maar de CamRanger ingezet. Het instellen is een kwestie van wat parameters instellen en gaan met die banaan. Links onder in het beeldscherm op bovenstaande foto staat het kopje focusstacking. Hier kunnen de instellingen gezet worden voor het maken van een focusstack sessie. Het eerste wat we doen is het bepalen van de compositie (heb ik me hier nog niet echt druk over gemaakt overigens). Zodra de compositie klaar is gaan we handmatig scherpstellen op of eigenlijk iets voor het eerst punt welke we scherp willen hebben in de foto. De Camranger werkt namelijk van dichtbij naar veraf met dit mechanisme. Daarna worden de instellingen op de CamRanger ingesteld. Het zijn er eigenlijk maar twee, namelijk de stapgrootte en het aantal stappen (is foto's) die gemaakt worden, waarna je op de start knop drukt en het werk wordt voor je gedaan.
De te maken instellingen zijn allebei iets waar je ervaring mee moet opdoen om tot een goed resultaat te komen. Ik heb dus maar een beetje gegokt. Ik was begonnen met een stap klein (small) per keer en 20 stappen/foto's. Dit bleek dus echt niet voldoende te zijn om de hele bloem te beslaan. De stappen zijn dus echt heel fijn te regelen. Voordeel is wel weer dat je gewoon verder kunt gaan waar je gebleven bent. Ik heb dus een nieuwe setting gedaan maar nu met als stapgrootte "medium" en het aantal stappen 30. Dit is wat op de bijeenstaande foto te zien is. Dit bleek uiteindelijk voldoende om de gehele bloem in het bereik te krijgen. In totaal dus 50 foto's van de Freesia van begin tot eind. Zoals gezegd boven aan deze weblog het eindresultaat. Onderaan nog twee foto's uit de serie van 50 van de Freesia.
Een collega fotograaf suggereerde dat je dit ook mooi kan gebruiken voor landschapsfotografie. Ik denk zeker dat de CamRanger ook hier tot zijn recht komt al denk ik dan dat ik als stap "Large" kies en een stuk minder foto's. Dat is nog eens een keer iets om uit te proberen, maar ik ben er van overtuigd dat het ook daar gaat werken.
Tot zover de derde blog over de CamRanger. Er zijn nog meer functies in de CamRanger en er komen er ook steeds weer nieuwe bij. Sinds de laatste software update van de CamRanger en de apps is het mogelijk om verschillende apparaten tegelijk te gebruiken om bijvoorbeeld mee te kijken met de fotograaf of een statiefkop van CamRanger aan te sturen. Denk niet dat die laatste er ooit gaat komen omdat ik er waarschijnlijk te weinig mee zal doen. Maar mocht ik ooit eens de mogelijkheid krijgen om er mee te spelen dan zal ik daar zeker verslag van doen op mijn weblog. Dit was het voor deze keer. Mochten er vragen zijn of ideeën om met de CamRanger uit te proberen of anderszins dan kunt u me altijd een mailtje sturen.
Graag tot een volgende keer.
Met vriendelijke groeten,
Tom Smit
Geen opmerkingen:
Een reactie posten