Twee dagjes Lauwersmeer.

In maart heb ik twee dagen rondgereden en gelopen in het Lauwersmeer gebied. In tegenstelling tot wat ik meestal doe, beginnen bij de bovenkant van dit prachtige gebied, ben ik deze keer via de onderkant gereden. Meestal heb ik daar geen tijd meer voor als ik via de bovenkant van het gebied rond ga. Het was geen super weer, maar wat grijzig de meeste tijd. Maar toch wel gelegenheid en kansen gehad om wat leuke foto's te maken. Ook zou ik deze dagen een vogelsoort te zien krijgen die ik al een tijdje graag voor mijn lens wilde hebben. 's morgens begon met een Fazant in een veld. Deze liet zich redelijk gewillig fotograferen tussen de stoppels van het graan. Doorgereden naar de proefboerderij.

Was daar ooit eens met Bas Meelker en daarna eigenlijk nooit meer die kant op geweest. De auto op de parkeerplaats gezet en direct twee kieviten over me heen fladderend. Op zich al een leuk gezicht.

Maar even later zag ik iets wat me nog nooit echt was op gevallen. Er zaten ook een aantal veldleeuwerikken in de lucht en die doken naar beneden met een rotgang om vervolgens op een paaltje neer te strijken. Een aantal pogingen gedaan om die val op de foto te krijgen, helaas niet zo goed gelukt. Wat me echter opviel bij het bekijken van de foto's is dat deze beesten bij het naar beneden duiken gewoon al de poten uitgestrekt hebben klaar voor de landing. Zoals gezegd geen denderende foto's maar wel leuk om te zien hoe deze vogeltjes naar beneden komen suizen en vervolgens op het paaltje uit komen.

Na deze ontmoeting vlak bij de parkeerplaats verder het gebied in gegaan. Onderweg wat Heckrunderen ontmoet en uiteraard een aantal Koniks tegengekomen. Vraag me trouwens af hoe deze runderen uberhaupt wat kunnen zien met die bossen haar voor hun ogen. Het lijkt ze prima te lukken overigens.

Uiteindelijk weer naar de auto en naar de volgende plek aan de zuidkant van het gebied. In dit stuk heb je ook wat bosjes en daarna ga je de rietlanden in op weg naar een futurisch uitziende kijktoren. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht op de omliggende plassen en weilanden. Op een gegeven ogenblik zag ik in de verte een redelijk grote vogel aan komen vliegen en deze kwam steeds dichter bij. Bleek een Bruine Kiekendief dame te zijn die op zoek was naar lekkere hapjes en die vlak langs de uitkijktoren kwam vliegen. Mooie kans om deze fraaie vogel op de foto te zetten.

De tweede dag zou ook een voor mij nieuwe soort voor de lens brengen. 's Morgens bijtijds weer op pad. Ook nu was het vrijwel gelijk weer raak. Deze keer geen fazant maar een groepje reeen die op een akker aan het zoeken waren naar voedsel. Vlakbij een vervallen boerderijtje stonden ze rustig te zoeken naar wat voedsel. Hierbij de omgeving geod in de gaten houdend. Vandaag naar de Noordkant toe met als uiteindelijk doel Ezumakeech. Deze plek ga ik bij elk bezoekje aan het Lauwersmeergebied heen omdat er vaak heel veel te zien is. Maar eerst even gestopt bij de Kazerne van nabij Zoutkamp, bij het Jaap Deensgat. Hier moet je eerst zo'n 400 meter lopen voor je bij de vogelkijkhut bent. Aan de linkerkant van het pad zijn wat plasjes met veel riet waar dan ook veel vogels in zitten. En hier kwam ik voor het eerst van mijn leven een baardmannetje tegen. Zowel mannetje als het vrouwtje zaten hier. Op een gegeven ogenblik kwam het mannetje echt helemaal aan de rand zitten op een manier zoals ik alleen nog maar op foto's gezien had en zoals ik hem ook graag op de foto zou willen hebben. Namelijk tussen twee rietstengels in met de poten in een spagaat stand.

Na nog een flinke tijd bij de baardmannetjes gekeken te hebben uiteindelijk doorgelopen naar de kijkhut. Daar viel het echter toch een beetje tegen qua mogelijkheden om te fotograferen. Op het water waren veel vogels aanwezig maar vrij ver weg. Uiteindelijk maar aangepakt en de weg naar huis op gezocht. Onderweg nog wel weer twee fazanthanen gespot die het met elkaar aan de stok kregen of hadden. Je zag zo af en toe de kluiten in het rond vliegen. Een mooi spektakel als afsluiting van twee dagjes Lauwersmeer.

Met vriendelijke groeten,
Tom Smit
www.natuurlijkwild.nl