Mist na het ijs

Na de vorstperiode van eind januari weer de Oostvaardersdijk opgereden om het kruiend ijs te fotograferen. Van te voren gekeken hoe de wind stond en die stond goed. Westenwind dus het ijs zou opgestapeld moeten liggen tegen de Oostvaardersdijk. Van uit Amsterdam via Almere Poort de dijk opgereden. Het zicht was zeer verrassend. Namelijk zeer dichte redelijk laaghangende mist boven alles waar ijs was. Was niet helemaal wat ik verwacht had. Veel mist geen kruiend ijs. Alle ijsvlaktes waren nog heel voor zover ik het kon zien. Het ijs hoorde ik wel kraken. Helaas wel een beetje een tegenvaller. De foto ideeën moesten dus aangepast worden. En het zou toch iets anders eindigen dan ik zelf had gedacht. Een eindje buiten de dijk liggen wat kleine dijkjes in het water die zo af en toe (deels) zichtbaar waren in de mist en die wat mystieke foto's opleverde. Bijgaand nog een aantal foto's en de laatste geeft weer hoe de dag uiteindelijk eindigde.
En aan het eind eindig je in de blubber.



Tot de volgende keer.

Met vriendelijke groeten,

Tom Smit

http://www.natuurlijkwild.nl/

Natuurpark Lelystad - De Evers

Zoals een oplettende lezer(es) had kunnen opmerken werd er in een van mijn voorgaande blogs (Natuurpark Lelystad - De otter) gesproken over twee diersoorten waarvoor ik met de sneeuw naar Natuurpark Lelystad gegaan ben. Er wordt daarna echter maar ingegaan op een soort, namelijk de otter. De tweede soort is het everzwijn of wild zwijn. Zoals gezegd hoopte ik die dag twee diersoorten voor de lens te krijgen. Met de sneeuw moesten de wild zwijnen wel opvallen, nadat ik er een keer in de zomer op zo'n tien meter twee of drie keer aan voorbij ben gelopen terwijl ze op minder dan 10 meter afstand van me lagen te slapen. Maar ook met de sneeuw is het uiteraard geen garantie dat ik ze zou zien. Er zijn in het park voldoende plekken om zich te kunnen verstoppen voor nieuwsgierige blikken van fotografen. Maar ik had mazzel en ze liepen rustig op een open stuk waar geen bomen en slechts een spaarzaam struikje stonden. Enige nadeel was dat ik uiteraard net aan de verkeerde kant van het stuk stond. Maar gelukkig kamen ze na een paar minuten mijn kant op lopen. Als eerst was het de oma van het stel als ik het goed gezien en onthouden heb. Deze oudere dame is mak en trekt zich over het algemeen weinig van eventuele kijkers aan. De tweede die aankwam lopen nadat "oma" het bos in gelopen was, was de grote baas van het groepje. Deze sloeg echter al eerder af het bos in waardoor de afstand tussen hem en mij wat groter bleef. Wel poseerde hij eventjes zodat ik de kans kreeg om hem ook van de zijkanten te fotograferen, maar dat was vrij snel voorbij. Nadat de Keiler het bos in verdwenen was volgden de andere al snel en was het gedaan met het fotograferen. Hieronder nog een aantal plaatjes van de evers.


Tot de volgende keer.

Met vriendelijke groeten,

Tom Smit

http://www.natuurlijkwild.nl/