Heb ondertussen al ervaren dat als je je ongans sleept met allerlei spullen mensen je vragen gaan stellen en dat soms tot leuke of grappige en fijne ontmoetingen kan leiden. Ook dat soort verhalen zullen hier aan bod komen.
Afgelopen vrijdag was zo'n dag. Ik heb het in mijn bolle hoofd gehaald om eens vroeg op te staan. Er was een koude nacht voorspeld na een redelijk warme dag en dus vaak kans op mist. Ik ging op pad maar tot aan Apeldoorn was er niets te zien. Begon al enigszins te balen. Maar na Apeldoorn begon er zowaar iets van mist te komen. Dus maar van de snelweg afgegaan en en de noord kant van de Veluwe in gereden langs de kroondomeinen, Uddel etc. Ondertussen begon het lichter te worden en de lucht rood te kleuren. Ook de mistbanken waren ver weg tussen de bomen zichtbaar boven de velden. Echter geen mogelijkheid om de auto fatsoenlijk ergens te kunnen parkeren, zonder het risico te lopen weggesleept te worden.
Voor degene onder ons die ook 's morgens vroeg op pad, zullen ongetwijfeld weten dat zulk soort momenten over het algemeen niet lang duren en was het hier dus ook. Moment weg en de zon kwam boven de bomen uit. Weg sfeer. Weg foto. Nog meer balen dus. Was ondertussen door allerlei omwegen op de Veluwe bij 't Harde beland. Omdat ik wist dat in de dagen er voor ijsvogels gefotografeerd zijn geworden bij de Oostvaardersplassen besloot ik de oversteek naar de polder te nemen en en daar eens te gaan kijken.
Bij de kijkhut aangekomen was het er al flink druk. Er waren meer mensen die op internet kijken blijkbaar :).
Heb me bij de overigen in het gelid gevoegd en ben gaan wachten en wachten. Na een tweetal uren liet zich voor een paar minuten een ijsvogeltje zien. Snel een paar foto's van gemaakt. Het was de eerst die ik op de foto krijg zonder dat hij onherkenbaar was. Mijn dag was in een keer weer helemaal goed. Daarna begon het grote wachten weer. Op een gegeven ogenblik kwam een bekende van de fotoclub de hut in. Ook op "jacht" naar de blauwe pijl. Even gezellig zitten kleppen over van alles en nog wat. Was ondertussen een uur geworden en ik had het wel een beetje gehad met het wachten. Was ook nog steeds drijfnat van het gras en de modder welke mijn schoenen doorweekt hadden 's morgens. Dus ben uiteindelijk naar het bezoekerscentrum gegaan om wat op te warmen. Kwam ook daar een goede bekende tegen waar ik de rest van de dag mee ben rondgetrokken. Uiteindelijk zijn we naar de Lepelaarsplassen gegaan alwaar zich ook ijsvogels zouden bevinden. Was zelf wat sceptisch omdat er 's morgens al iemand van die kant naar de eerste hut was gekomen met de melding dat er bij de Lepelaarsplassen niets te zien was. Maar toen we daar aankwamen zat de ijsvogel al op ons te wachten. Toch leuk als je scepticisme (is dit wel een goed woord) op deze manier wordt afgestraft. Deze ijsvogel bleef ook wat langer en was wat actiever. Ook hier een paar leuke foto's kunnen maken. Ook nog even het gedrag van een vrouwtjes Slobeend bestudeerd. Leuk om te zien dat deze vogels, voordat ze onderduiken eerst omhoog komen uit het water dan een soort dansje doen om vervolgens onder te duiken op zoek naar voedsel. Met dit feit sloten we de dag af en begonnen aan de wandeling terug naar onze auto om huiswaarts te keren.
Zo is een dag die fotografisch slecht begon toch nog geƫindigd in een wat mij betreft geslaagde dag.
Andere foto's verschijnen binnenkort op mijn website : www.natuurlijkwild.nl
Mijn eerste ijsvogel op de gevoelige plaat |
Tom Smit
www.natuurlijkwild.nl